از دیرباز، مفهوم میانجیگری در تار و پود فرهنگ ما تنیده شده است. رد پای آن را می‌توان در ادبیات غنی ایرانی و اسلامی یافت و گستره‌اش تنها به این

در پیچ و خم زندگی، همواره با لحظاتی روبرو می‌شویم که نیازمند راهنمایی و همفکری هستیم. گاهی یک مشورت ساده می‌تواند مسیر زندگی ما را به کلی تغییر دهد و

پس از طی شدن مقدمات اولیه، فرایند میانداری آغاز می‌شود، فرایندی که دو مرحله کاملاً مجزا دارد: مرحله اول نگاهی به گذشته دارد و مرحله دوم رو به آینده است.

در قلب هر میاندار، ایمانی راسخ به توانایی بالقوه هر فرد برای رشد و تحول نهفته است. او نه تنها یک تسهیلگر، بلکه یک کاتالیزور است؛ کسی که با ایجاد

در دنیای پرشتاب امروز، جایی که تعارضات و تنش‌ها به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی تبدیل شده‌اند، مفهوم “میانداری” بیش از پیش اهمیت یافته است. اما آیا تاکنون به این فکر

میانداری، مفهومی چندوجهی است که اشکال مختلفی به خود می‌گیرد. این اشکال، از ارتباط فرد با خود تا تعاملات پیچیده بین گروه‌ها را شامل می‌شود. بسته به اینکه میانداری به

امروزه، در دنیای پیچیده و پویای ما، نیاز به یافتن راه‌هایی برای کاهش تنش‌ها و حل اختلافات، بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. با گسترش شهرنشینی و افزایش تعاملات