میانداری هنری اجتماعی

فرایندی است که در طی آن افراد و یا گروه های تنشمند و آسیب دیده از طریق تجربه های هنری آفرینشگر و خلاق می توانند به سوی یافتن راهکارهای مناسب جهت تنش های خود پیش روند. فرایند میانداری هنری اجتماعی کمک می کند تا این افراد و گروه ها ارتباط و پیوندهای اجتماعی خودرا بازسازی کرده و با همبسته گی و هماهنگی بیشتری روابط اجتماعی مثبت خودرا تقویت کنند.

میانداری هنری اجتماعی کمک می کند تا خواهش و نیازی پویا و آفریننده در درون شکل بگیرد و از شدت منفی اثرات فاصله های اجتماعی در روان و اندیشه بکاهد. بدین ترتیب رابطه «من» و «دیگری» در بعدی پویا و زایا بدور از خشونت و سرکوب فهمیده می شود.

نقش هنر در میانداری اجتماعی

اهداف و کارکردهای میانداری هنری اجتماعی

ویژگی‌های منحصر به فرد میانداری هنری اجتماعی

میانداری هنری-اجتماعی به واقعیت توجه دارد و مضامین خلاقانه اش در راستای واقعیت می کوشد تا لطف و ظرافت را در اختیار درکی از حقیقت بگذارد. این نوع میانداری تنها به سنجیدارهای زیباشناسانه نمی پردازد بلکه می کوشد در بیان و پیام خود بغرنج های جامعه را در موارد گوناگون اجتماعی، اقتصادی، بومزیستی و یا فرهنگی به چالش بکشد.

هنرمندان عموماً می کوشند تا خود را از تحمیلات اجتماعی رهانیده و به عواطف، احساسات، حساسیت ها و انگاره های خود اجازه دهند در نوعی از آزادی و خلاقیت بیان شوند. بنابراین هنر ابزار و وسیله ی نیرومندی برای ابراز اندیشه ها و احساساتی هستند که در تنگنا قرار دارند.

با توجه به این مضمون هنر دیگر تنها هنر برای هنر نیست بلکه هنر گستره خلاقانه ایست که در آن و با آن می توان به مسائل و مشکلات اجتماعی نیز پرداخت. بنابراین میانداری هنری اجتماعی آن فرایندی است که از هنر بهره می برد تا به طور ملموس به میانخواهان کمک کند تا پاسخ هایی برای پرسش های اعتراضی یافته و برای مشکلات اجتماعی خود راهکار و یا راه حل هایی بیابند بدهد و یا این مشکلات را با دیگران در اشتراک گذاشته و همراه آنان به دنبال پاسخ و راه حل باشند.